အိမ် နှင့် ဝိရောဓိ
မနေ့က အလုပ်ဆင်းချိန်မှာ မေမေ ဖုန်းဆက်တယ်။ အခု အိမ်ပြန်တဲ့လမ်း မှာဆိုတော့ Oh, are you coming home now လို့ပြန်မေးတယ်။ I sensed an element of excitement in her tone ပါ။ Not our home, but my home here ဆိုတော့ အော်… တဲ့။ Are you happy တဲ့။ I am neither happy nor sad လို့ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။ Why တဲ့။ she then continued, "everyone that I came across recently assured me of the affection they have towards the humanitarian works," တဲ့။ (she meant the foreign workers).
I didn’t know why but I felt a bit of indignation ဆိုတော့ ကန်ချင်တဲ့ စိတ်က ထိန်းမရဘူး။ We are the same same but different. If I had the same treatments, I would for sure လို့ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။ I understand ပါတယ်။ You can come back home anytime you want တဲ့။ Sure ပေါ့။ But I don’t feel like going home. ကျနော် အိမ် မပြန်ချင်သေးဘူး။ လေလွင့်ချင်သေးတယ်။ If I have to quote the line from ဒဂုန်တာယာရဲ့ မေ၊ ကျနော် အကောင်းဆိုတာကို ရှာချင်တယ်။ ဒါပေမယ့် အဲ့ အကောင်းဆိုတာကြီးက မရှိတော့ဘူးထင်တယ်။
A few months ago, I had a discussion with my roommate about the homes. I cited the famous quote that says, “home is not a physical place but is where your heart lies” လို။ ပြောသာပြောရတယ် I still haven’t found a place where I can set my heart ပါ။ I think I never had. ကျနော်အတွက်တော့ all were temporary homes. I moved from one to another, collecting the memories of them along the way and forgetting them as I moved on…
Among those temporary homes တွေမှာ ကျနော် အတွက် ယခုအချိန်အထိ မေ့မရနိုင်တဲ့ home က New Zealand ပါ။ I used to call it my home.. ကျနော်အတွက် it was the dream of a lifetime that came true ပါ။ I was much happier there although my days there were numbered. The best part of living there was the Sunday markets. I loved going and spending the whole day there with a book, finding a good shady place to enjoy a homemade sandwich, and listening to the country songs the local musicians were playing. It was, to me, the closest I could get to heaven ပါ။ အိမ်ဆိုရင် ကျနော် သူကိုပဲ သွားသတိရတယ်၊ ဒီရက်ပိုင်း။
သူငယ်ချင်းတွေက မေးတယ်။ why the fuck not leave the shit-hole (Burma) now တဲ့။ အဖြေကမရှိ။
I’m a paradox. I want to be happy but I think of the things that make me sad and angry.