စိတ်ထဲရှိသမျှ

As we move through our lives as human beings, all of us, young and old, encounter sadness, hardship, and pain, each in our own way. Of course, those are not things anyone ever wishes for. But it is thanks to sadness, hardship, and pain that we come to know what a free human being is. There is not limited to the pain and suffering that one feels in one’s heart. Likewise, the pain and suffering that we feel right in our bodies hold the same sort of meaning.

“We had livestock, a chicken farm,” she said. “We sold them one by one to stave off hunger. Now, we’re down to three chickens, two ducks, and this trishaw, which we’re trying to sell just to buy a bag of rice for the month.” The sun blazed like an angry god that day, sweating me like a pig. We walked across the parched paddy fields, now littered with waste. We were heading towards a cluster of huts. I found a woman there in her early thirties sitting on the doorstep, having her lunch. A few chickens and ducks were roaming near a battered trishaw in her

အဆင်ပြေလားလို့ လာမေးရင် မပြေဘူးဗျာလို့ ဖြေမိတယ်။ သို့သော်လဲ၊ ဒီရက်ပိုင်း ကိုယ့်ထက် အဆင်မပြေတဲ့ လူတွေကို တွေ့နေ၊ မြင်နေ၊ ကြားနေ ရတော့ အဆင်မပြေဘူးလို့ လွယ်လွယ်ပြောမိတဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုပြန်ရှက်တယ်။ ဘိုင်ပြတ်တယ်ဆိုတာ ခေတ်ဆန်ပြီး ပြောရတာပေါ့ပါးသလောက် လက်တွေ့မှာ နေရခက်တယ်ဆို့တဲ့ စာကြောင်းကို ကျနော် စာအုပ်တစ်အုပ်မှာ ဖတ်ဖူးတယ်။ အခုတော့ the importance of money in our society ကို ကျနော် ကောင်းကောင်းနားလည်နေပြီ။ ကုန်လွန်ခဲ့တဲ့သော နှစ်နှစ်ကျော် ဒီလထဲမှာ ၅၀၀တန် လမ်းသရဲမုန့်ကို ရွှေဘုံသာလမ်းဘေး pavement မှာထိုင်စားပြီး I wondered what mum would say if she saw me like this