သဇင်ပန်းတွေ ပွင့်တဲ့ အရပ်မှာ ဖိနပ်ချွတ်ခိုင်းတော့
ဒီနေ့က ကျနော်မွေးနေ့ဗျာ။ ပုံမှန်ဆိုရင် မိသားစု၊သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ပျော်စရာအမှတ်တရတစ်ခု ဖန်တီးဖြစ်မယ်။ ဒါပေမဲ့ အခု မိုင်ပေါင်းများစွာ အဝေးတစ်နေရာကိုရောက်နေတော့ I will take things as they come လို့ပဲဆုံးဖြတ်ထားတယ်။
Today’s plan ကတော့ရှင်းပါတယ်။ အားလပ်ရက်မှာခရီးထွက်နေတော့ မနေ့က မသွားဖြစ်ခဲ့တဲ့ ဘုရားတွေ ဆီကို သွားမယ်။ နေဝင်ချိန်ကို ခံစားမယ်။ ပြီရင် local အရက်ဆိုင် တစ်နေရာကို သွားပြီး chill မယ်။ ဒါလောက်ပါပဲ။
ပထမဆုံး အနေနဲ့ the most famous five pagodas ထဲက တစ်ဆူ ကိုသွားတယ်။ ဘုရားရှေ့က ဆိုင်မှာ မုန့်ဖတ်သုပ်စားတယ်။ ဘုန်းဘုန်းတစ်ပါးရောက်လာပြီး မုန့်တီသောက်တော့ သူအတွက်လဲ ရှင်းပေးလိုက်တယ်။ မွေးနေ့ လှူဒါန်းခြင်းပါပဲ။ နောက် ကိုးသောင်းဘုရား ဘက်ကို လမ်းလျှောက် တယ်။ ပြီးတော့ လက်ယာ ပိစီကို သွားတယ်။ ဒီဘုရားက being deserted and overgrown ဖြစ်နေတယ်။ ဒါပေမယ် ကျနော် ကြိုက်တယ်။
ပြန်တော့ နေ့လည် တစ်နာရီထိုးတော့မယ်။ မြို့ထဲ့က မိုးချယ်ရီမှာ နေ့လည်စာ စားဖြစ်တယ်။ ကျနော်နဲ့ အရမ်းအဆင်ပြေတဲ့ဆိုင်ပါ။ စျေးတော့ မချိုဘူး ဒါပေမယ် အစားအသောက်ကောင်းတယ်။
အဆောင်ပြန်နားတယ်။
လေးနာရီမှာ နေဝင်တာကြည့်ဖို့ ပြန်ထွက်တယ်။ there are a few famous sunset hills around in area ဆိုပင်မဲ့ discovery hill was the only accessible among them these days due to the recent conflicts ပါ။ the ruling party က deployed their puppets on ဟယ်ရီတောင်ဆိုတော့ it was off limit.
ဆိုတော့ သျှစ်သောင်းပုထိုးတော်ကြီး အနီးတစ်ဝိုက်ပဲ ရွေးချယ်လိုက်တယ်။ ပုထိုးတော်ကြီးရှေ့မှာ ငှက်ပျောသီးရောင်းနေတဲ့ အဘွားဆီက ငှက်ပျောသီးတစ်ဖီး ဝယ်လိုက်တယ် ပြီးတော့ လမ်းမှာတွေ့တဲ့ ကလေးတွေကို မျှဝေလိုက်တယ်။ နေဝင်တာကြည့်ဖို့ လေးမျက်နှာပုထိုးတော်ကြီးနဲ့ နီးတဲ့ အနောက်မြတန်ဆောင်းစေတီ ရဲ့ အနောက်က တောင်ကုန်း ကို ရွေးလိုက်တယ်။ I don’t know the name of this hill, even the google named this unknown ruined pagoda.
Anyway, I climbed up the hill but ထိပ်ဆုံးတိတော့ မဟုတ်ဘူးဗျ။ the old စေတီ နဲ့ the ruined sitting Buddha ကြားက ကုန်းစောင်းကိုပဲ နေဝင်တာထိုင်ကြည့်ဖို့ရွေးလိုက်တယ်။ သာယာပါတယ်။ နေဝင်ချိန်ကိုစောင့်ရင်း မြတန်းဆောင်း စစ်ဘေးရှောင်စခန်းကိုလဲ မကြာခဏ ကြည့်ဖြစ်တယ်။
တစ်ယောက်ထဲ chill နေတော့ I didn’t realise someone approached behind me. ကြည့်လိုက်တော့ ဘုန်းဘုန်းဖြစ်နေတယ်။ he smiled at me and I smiled back at him ပေါ့။ he asked me if I were on a pilgrimage and I said yes. Then, so out of blue he told me I must take off my shoes. I kept smiling at him ပေါ့။ ကျနော်ထိုင်နေတာက ဘုရားပေါ်လဲမဟုတ်ပဲ တောင်စောင်းမှာပဲ၊ ပြီးတော့ မြက်ရိုင်းတွေရှိတဲ့နေရာဆိုတော့ ကျနော်က ဖိနပ် မချွတ်ချင်ဘူးပေါ့ဗျာ။
သူကဆက်မေးတယ်။ ဗုဒ္ဓဘာသာ မဟုတ်ဘူလားတဲ့။ ကျနော်ကလဲ မဟုတ်ပါဘူးခရစ်ယန် ပါပေါ့။ ဆိုတော့ ထက်မေးတယ် တိုင်းရင်းသားလားတဲ့။ မဟုတ်ဘူး ဗမာပေါ့။
ဗမာဆိုရင် ဗုဒ္ဓဘာသာ ပဲဖြစ်ရမယ် ဘာကြောင့် ခရစ်ယန်ဖြစ်သွားရတာလဲလို့ သူက dissatisfiedly ပြန်မေးတယ်။ ကျနော်လဲ ဗမာဆိုရင် ဗုဒ္ဓဘာသာ ဖြစ်ရမယ်ဆိုပြီး ပုံသေပုံစံ stereotype လုပ်လို့ မရဘူးလို့ ပြန်ပြောဖြစ်တယ်။
He was so unhappy at my response ဗျ။ ဆိုတော့ သူက ဆက်ပြောတယ် ခေတ်အဆက်ဆက် မင်းလုပ်အုပ်ချုပ်လာတဲ့သူတွေ့ က ဗုဒ္ဓဘာသာ တွေပဲတဲ့။
ကျနော်ဘာမှာ ပြန်မပြောချင်တော့ပါဘူး။ ဒါကြောင့် သူကို ပြန်တော့မယ်၊ တွေ့ဆုံရတာ ဝမ်းသာပါတယ်လို့ ပြောပြီးပြန်ဆင်းလာခဲ့တယ်။
အပြန်လမ်း လယ်ကွင်းဖြတ်တော့ ဝင်လုဆဲဆဲနေ ကို ရသလောက် snap လုပ်လိုက်တယ်။ ပြန်လှည့်ကြည်တော့ သူကျနော်ကို စိုက်ကြည့်နေတုံးဗျ။
ကျနော် စိတ်ခုနေခဲ့တယ်။ mra food house bar ရောက် တော့လဲ ဒီအကြောင်းပဲ ခေါင်းထဲမှာ အကြိမ်ကြိမ် ပြန်တွေးမိတယ်။
ကျနော်သူကို မေးချင်ခဲ့တယ် သူပြောတဲ့ တိုင်းပြည်ကို အုပ်ချုပ်တဲ့ ဗုဒ္ဓဘာသာ မင်းက most recently က လေးမျက်နှာ ပုထိုးတော်ကြီး ထဲမှာ ရှိတဲ့ ဗုဒ္ဓရုပ်ပွါးတော်ရဲ့ လက်နှစ်ဖက် ကို chainsaw နဲ့ဖြတ်တဲ့ နာမ်နှိမ် လုပ်ဆောင်မူကိုပါ။
ည ဖေဖေ ဖုန်းဆက်တော့ ကျနော် ပထမဆုံး ပြောတဲ့ စကား က - dad I met a shitty monk today.
စာရေးသူ၏ တစ်ဖက်သတ် အမြင်သာ (one-sided opinion) ဖြစ်ပါသည်။ I don’t represent the whole ခရစ်ယန် community. I hold myself accountable for my one-sided opinion here.