စိတ်ထဲရှိသမျှ

အသက်ကြီးလာလေလေ နှစ်တွေကုန်တာမြန်လေလေ ဆိုတာဟုတ်တယ်။ ၂၀၂၅ ကို welcomed ခဲ့တာ recently လို့ထင်ရပေမဲ့ နောက်လဆိုရင် half of the year is already to be gone မဟုတ်လား။ ၂၀၂၅ မှာ Russian နဲ့ German classic literature စာအုပ်ဖတ်တွေ များများဖတ်မယ်လို့ planned ထားခဲ့ပေမဲ့ အခု ၅လကျော်လာပြီ “what is to be done” စာအုပ်မပြီးသေးဘူး။ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာကတော့ still fucked up နေတုန်း။ တချို့ရက်တွေမှာ ၄ နှစ်အရွယ် ကလေးတစ်ယောက်လို့ မကျေနပ်တာတွေကို တစ်ခုပြီးတစ်ခု ခြေဆောင့်ပြီး အော်ဟစ်၊ ပြောဆို ငိုလိုက်ချင်တယ်။ တချို့ရက်တွေတော့ fuck this, fuck that, fuck all ဆိုပြီး

ရောက်ရာအရပ်မှာ အလိုက်သင့် ပြောင်းလဲ နေထိုင်ခြင်းဟာ မင်္ဂလာတစ်ပါးဖြစ်တယ်လို့ဆိုကြတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း ရောမရောက် ရောမလိုကျင့် ဆိုတဲ့ စကားပုံတွေ ဖြစ်ပေါ် လာတာ မဟုတ်လား။ အနောက်တိုင်း ယဉ်ကျေးမှုကို အထင်ကြီးတဲ့ အရှေ့တိုင်းသားတွေကို coconut လို့ ရိုင်းပျစွာ ခေါ်လေ့ရှိတယ်။ coconut ရဲ့ outer shell မာလာခွံဟာ အညိုရောင်ရှိပြီး၊ အတွင်းအသား coconut meat ဟာ အဖြူ ဖြစ်နေလို့ပါပဲ။ အနောက်တိုင်းယဉ်ကျေးမှု၊ အထူးသဖြင့် ဗြိတိလျှယဉ်ကျေးမှုနဲ့ ကြီးပြင်းပြီး၊ ဗြိတိလျှယဉ်ကျေးမှုကို အထင်ကြီးပြီး၊ ယခုအချိန်အထိ ဗြိတိလျှယဉ်ကျေးမှု အတိုင်း ပြုမူ၊ နေထိုင်၊ ကျင့်သုံးနေတဲ့

ဒီနေ့ ကျနော့်တူနဲ့ မနက်စာ အတူတူစားဖြစ်တယ်။ သူ့ကို ကုန်ခဲ့တဲ့ သုံးလလောက်က နောက်ဆုံး တွေ့ခဲ့တာဖြစ်မယ်။ နိုင်ငံရေးစာပေတွေ စိတ်ဝင်စားလာတာ သတိထားမိတယ်။ Che Guevara အကြောင်း ဆွေးနွေးချင်လာပြီး၊ Gandhi ကိုအားကျ၊ သဘောကျနေတဲ့ အကြောင်းတွေ သူ့ဆီကကြားလာရတယ်။ တာဝန်ယူမှု၊ တာဝန်ခံမှု စတဲ့ စကားလုံးကြီးတွေ သုံးလာတာလည်း သတိထားမိတယ်။ ရသစာပေတွေ ဖတ်ရတာလည်း ကြိုက်ပြန်တယ်တဲ့။ နန်းကြီးသုပ် ကြိုက်တာတော့ မပြောင်းလဲသေးဘူး။ နောက်တစ်ခါ ပြန်တွေရင် ကျနော်ကို့ George Orwell ရဲ့ Animal Farm (ခြေလေးချောင်း တော်လှန်ရေး) အကြောင်းတွေ ပြောမလား၊

မတွေ့ဖြစ်တာကြာပြီးတဲ့နောက် ပထမဦးဆုံးအကြိမ် ထူးထူးဆန်းဆန်း ကျနော့်တူကို အိမ်မက် မက်တယ်။ မနက်အရုဏ်မတက်ခင် အချိန်မှာ မက်တဲ့အိမ်မက်ပဲ။ ဆောင်းတွင်းအိမ်မက် ကတောက်ကတက်လို့ ဆိုကြတယ် မဟုတ်လား။ သောချာတာကတော့ ကျနော် သူ့ကိုစိတ်စွဲပြီး အိမ်ပျော်သွားလို့ သူ့အကြောင်း အိမ်မက် မက်တာလို့ပဲထင်တယ်။ နေမကောင်းဘူးလို့ သိရတော့ စိုးရိမ်ပှုပန်မိတာ အမှန်ပဲ။ ကျနော့်ကို စိတ်ဆိုးနေလို့ စကားမပြောတာတဲ့။ သူပြောနေတုန်း အပြစ်ကင်းစင်တဲ့ သူ့ရဲ့မျက်နှာကိုပဲ ကြည့်နေမိတယ်။ ဖြေရှင်းချက်တွေ သူ့ကိုမပေးမိသလို မေးခွန်းတွေလည်း ပြန်မမေးမိဘူး။ ကျောင်းဝင်ခွင့်အတွက်ဆိုပြီး မကြာသေးခင်က

နှစ်ကုန်ရက် နီးလာတော့ ၂၀၂၄ ဘယ်လို ဖြတ်သန်းခဲ့ပါတယ်ဆိုပြီး ရေးကြတယ်။ ကျနော်လည်း သူလို၊ ငါလို အများနည်းတူ ပေါ်ပင်မှာပျော်ရွှင်ကြည့်ပါမယ်။ စိတ်မကျေနပ်ခြင်းတွေ၊ အားမလို အားမရဖြစ်ခြင်းတွေ၊ သည်းခံနိုင်စွမ်းမရှိခြင်းတွေက အရင်နှစ်တွေထက် ပိုလာတာတော့ အမှန်ပဲ။ ဒါဟာလည်း ကျနော်ဖတ်ဖြစ်ခဲ့တဲ့ စာအုပ်တွေကြောင့်ဖြစ်မယ်ထင်တယ်။ နှစ်အစ ဒေါ်ခင်ကြည် foundation မှာ volunteer အနေနဲ့ လုပ်ခဲ့တဲ့ Burmese-American ဦးလေးရဲ့ BBC interview ကို YouTube မှာ အမှတ်မထင်ကြည့်မိတယ်။ General ခင်ညွန်ရဲ့ စသုံးလုံးတွေကို တော်တယ်လို့ သူ့ကပြောတော့ ကျနော် အရမ်းစိတ်ဝင်စား

တစ်နေ့က ဂျာမန်ကျောင်းသွားတဲ့လမ်းမှာ ခြောက်နှစ်အရွယ် ကလေးမလေးကို အရောင်တွေအကြောင်း English လို့စာသင်ပေးနေတဲ့ ဦးလေးကြီးကို သတိထားမိသွားတယ်။ Red အနီရောင်၊ Yellow အဝါရောင် အထိအဆင်ပြေနေခဲ့တဲ့ဦးလေးက Green ရောက်မှ ဂရန်း ဆိုပါလေရော။ ကျနော်ထင်လိုက်တယ် ဦးလေးတော့ မနက်စောစောစီးစီး ဂရန်းရိုင်ရယ် (Grand Royal) တောင့်တနေပြီလို့။ အပြန်ကြတော့ ဂျူဒိုသင်တန်းကျောင်းရှေ့မှာ “ဒေါ” ဆိုတာ မြန်မာလို့ “တံခါး” လို့အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုကြောင်း မြေးမလေးကို အသဲအသန်ရှင်းပြနေတဲ့ အဖိုးကိုတွေ့တယ်။ မြေးမလေးကလည်း “ဒေါ” ဟာ “အရုပ်” ဖြစ်ကြောင်း

ခရစ္စမတ်ပိတ်ရက်မှာအိမ်မပြန်ဖြစ်တော့ဘဲ မြေက်ဦးကိုသွားမဲ့အကြောင်းပြောတော့ အခန်းဖော်ညီညီက လေးမြို့ချောင်းနဲ့ မဟာထီးဘုရားကို ရောက်အောင်သွားဖို့ တိုက်တွန်းတယ်။ မြောက်ဦးကိုရောက်ပြီး သုံးရက်အကြာမှာ လေးမြို့ချောင်းခရီးစဉ်ကို ကျနော်စတင်ပါတော့တယ်။ ကံကောင်းချင်တော့ ကျနော်တည်းခိုတဲ့ဟိုတယ်မှ အလုပ်နေတဲ့ receptionist ညီမလေးက သူ့ဦးလေးအသိလှေရှိကြောင်းနဲ့၊ ယုံကြည့်ရတဲ့အကြောင်း ပြောပြလာတော့ သူ့အဆက်အသွယ်နဲ့ပဲသွားဖို့ ကျနော်ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့တယ်။ နောက်နေ့မနက် ၆နာရီ မထိုးခင်လောက်မှာ Tuk Tuk ဆရာအကိုတစ်ယောက် ကျနော်ကိုလာခေါ်တယ်။ မြောက်ဦးမြို့မစျေးအနားမှာရှိတဲ့ လှေဆိပ်ကနေ လှေစီးရမှာလို့ ကျနော်ထင်နေခဲ့တာ။ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ

ငိုရမှာလား၊ ရယ်ရမှာလား မသိတော့ဘူးရယ်လို့ ပြောတော့ Laugh out loud and reborn လို့ပြန်ပြောရှာတယ်။ ရယ်နေရုံက လွဲလို့ ဘာမှ မတတ်နိုင်တော့ဘူးဟေ့လို အားမလိုအားမရလေသံနဲ့ပြောနေတဲ့ မန်ယူဖန်ဘရားသားလိုပါပဲ ကျနော်လည်း ဘာမှ မတတ်နိုင်ခဲ့ပါဘူး။ ဘာမှလည်း မလုပ်နိုင်ခဲ့ပါဘူး။ ရယ်ဖြစ်လားဆိုတော့လည် မရယ်မိပါဘူး။ ငိုလားဆိုတော့လည်း မငိုချင်ဘူး။ ဝမ်းနည်းလားဆိုတော့ ဝမ်းနည်းမိတယ်။ ရင်ထဲမှာတော့ ဟာတာတာပေါ့ဗျာ။ တစ်ကယ်တော့ ကျနော်က minimalism ဆိုတဲ့ concept ကိုအရမ်းသဘောကျပြီး Minimalist တစ်ယောက် ဖြစ်ချင်ခဲ့တာ။ အခုတော့ ကျနော် တောင်းတခဲ့တဲ့ ဘဝကို

အခုတော့တိုက်ပွဲတွေ ဖြစ်နေတဲ့ ဝိမလ (မောင်တော) မှာ ယူကီဟာ အရင်လိုလမ်းပျော်ဖိုက်တာ ဖြစ်နေတုန်းပဲလား ဘဝပြောင်းသွားပြီလားဆိုတာ ဘုရားသခင်ပဲသိတော့မယ်။ ယူကီဆိုတာ ဝိမလမှာ ဖိုက်တာ။ လမ်းပျော်ပဲ။ သူ့နောက်မှာ အနည်းဆုံး ဖော်လိုဝါ သုံးယောက်အမြဲရှိတယ်။ ညဖက် ကျနော့်တို့ လမ်းထဲကိုဝင်လာတဲ့ တစ်စိမ်းတွေကို ပညာပြရတာလည်း ကြိုက်တယ်။ ကျနော်တို့ ဝိမလကို စပြောင်းလာတော့ ယူကီတို့နဲ့ ငြှိလိုက်သေးတယ်။ နောက်ပိုင်း ငြိမ်းချမ်းရေး စာချုပ် လုပ်လိုက်မှ အဆင်ပြေသွားတာ။ သူ့မှာနာမည်တွေ အများကြီးရှိတယ်။ ယူကီဆိုတာကတော့ ကျနော်ပေးထားတာ။ ကျနော့် ဘေးအိမ်က ယူကီကို နေ့လည်စာ၊ ညစာ sponsor ပေးတယ်။ ဒါပေမဲ့ ညဆိုရင်တော့

မနေ့က စာကြည့်တိုက် အပြင်ဖက်မှာ တစ်ယောက်တည်း စာထိုင်လုပ်နေရင်း တစ်ခုံကျော်မှာထိုင်နေတဲ့ မိန်းကလေးတစ်စုက လာတဲ့လမ်းမှာ လုံကြုံရေးတွေအများကြီးချထားတာ တွေခဲ့ရတဲ့အကြောင်းပြောနေကျတာကို မထင်မှတ်ပဲ နားထောင်နေမိတယ်။ ခဏအကြာ သူတို့မိတ်ဆွေ အကိုကြီးတစ်ယောက်ရောက်လာတော့လည်း သူ့တို့လမ်းထိတ်မှာ ဧည့်စာရင်းဝင်စစ်နေပြီး လူတစ်ယောက်ကို လိုက်ဖမ်းနေလို့ ကွေ့ရှောင်နေရလို့ ရောက်လာတာနောက်ကျတဲ့အကြောင်းကိုပြောနေတာ ထက်ကြားရပြန်ရော။ ကျနော်လည်း တစ်နေ့က အိမ်ပြန်တော့ လမ်းမှာလုံကြုံရေးယူထားတဲ့ ရဲနှစ်ယောက်ရှေ့ကဖြတ်သွားခဲ့တာကို မဆီမဆိုင်သွား သတိရသွားပြန်တယ်။ နောက်တော့လဲ မေ့မေ့ပျောက်ပျောက်ပဲ စာကြည့်တိုက်ထဲမှာ စာလုပ်ပြီး ညနေအိမ်မပြန်ခင် ပိုင်နဲ့

ကျနော်က stationery items တွေ collect လုပ်ရတာကြိုက်တယ်။ Collection လုပ်ချင်တာထက် စိတ်ညစ်ရင် သိုမဟုတ် စိတ်ဖိစီးမှုတွေများတဲ့ အချိန်တွေဆိုရင် stationery shops တွေဆီကိုရောက်ရောက်သွားတက်ပြီး items တွေ ဝယ်ရင်းနဲ့ collection တွေဖြစ်လာတယ်လို့ ပြောရရင် ပိုမှန်ပါမယ်။ ပြီးတော့ ကျနော်က ပစ္စည်းအကောင်းကြိုက်တယ်ဆိုရမယ်။ ဆိုတော့ ဝယ်ဖြစ်ရင်လည်း အရည်အသွေးကောင်းတဲ့ စာရေးပစ္စည်းတွေကို ဝယ်တာပိုများတယ်။ ကျနော် အရမ်းကြိုက်တဲ့ stationery brand တစ်ခုရှိတယ်။ Staedtler ပါ။ ခဲဖျက်၊ ခဲတံ နဲ့ Marker pens တွေဆိုရင် ကျနော် ဒီ brand ထဲကဝယ်တာ များပါတယ်။ Back in old school days တုန်းကဆိုရင်

ကုန်လွန်ခဲ့တဲ့ 2019 ရက်တွေက ရန်ကုန်ရွက်လှေအသင်းရဲ့ နှစ်ပတ်လည်ညစာစားပွဲကို Hawaii theme နဲ့ ဆင်နွဲမှာမို့ အသင်းသူ/အသင်းသားတွေကို Hawaiian shirt ဝတ်လာဖို့ တောင်းဆိုတယ်။ ကျနော် shirts အင်္ကျီတွေ ဝတ်လေ့မရှိပါဘူး။ ပြီးတော့ ဒီ information ကိုညစာစားမဲ့နေ့မှာမှ သိတော့ ရွက်လွင့်ခြင်းလေ့ကျင့်ခန်း မလုပ်ခင် မေမေကို Hawaiian shirt urgently ဝယ်ပေးဖို့ ပူစာရတော့တယ်။ English စကားအရမ်းကောင်းတာပဲလို့ အသိတွေက ချီးကျုုးကြပေမဲ့၊ ကျနော် အသံထွက်မပီတဲ့ English စာကားလုံးတွေ အများကြီးရှိပါတယ်။ Hawaiian shirt လည်းတစ်ခုအပါအဝင်ပါ။ ဆိုတော့ ကျနော်ဖုန်းခေါ်ပြီး Hawaiian shirt လိုနေတဲ့အကြောင်းပြောတော့ မေမေဟာ နားမလည်ပါဘူး။ How are you shirt? ဆိုပြီး

A coup d'état နဲ့အတူပါလာတဲ့ တိုးတက်မှုကတော့ ကမ္ဘာကြီးနဲ့ ချိတ်ဆက်ဖို့ VPN သုံးလာရတဲ့ ယဉ်ကျေးမှုပဲ ဆိုရမယ်။ ကျနော် မှတ်မိသေးတယ် ပထမဦးဆုံး စသုံးတာ CyberGhost VPN ပဲ။ Singapore မှာနေတဲ့ သူငယ်ချင်းက တစ်လစမ်းသုံးကြည့်ဆိုပြီး account တစ်ခု ဝယ်ပေးတယ်။ အဲ့ account ကိုကျနော်အပြင် နောက်သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် ပေါင်းသုံးယောက် share သုံးကြတယ်။ သိပ်အဆင်မပြေခဲ့ပါဘူး။ One month subscription ကုန်သွားတော့ Free VPNs ဖြစ်တဲ့ Psiphon နဲ့ 1.1.1.1 (မြန်မာလိုဆို တစ်လေးလုံး) လည်း ကျနော် သုံးကြည့်သေးတယ်။ Local telecom networks တွေ့နဲ့ တော်တော့်ကို အဆင်ပြေတယ်ဆိုပေမဲ့

စိုးရိမ်ပူပန်မှုတွေကို အချစ်လို့အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုရရင် ကျနော်သူ့ကို သိပ်ချစ်ခဲ့တာပေါ့။ တောင်းတဲ့ဆုတွေသာပြည့်ကြရင် ကျနော် French Polynesia ကိုပြန်သွားချင်တယ်။ ငါးမျှားမယ်။ ရေငုပ်မယ်။ ရွက်လွင့်ကြမယ်။ ပြီးရင် ကျနော်တို့ New Zealand ကိုအတူတူပြန်သွားမယ်။ Tongariro Alpine Crossing trail ကိုသူနဲ့အတူတူပြန်လျှောက်မယ်။ Able Tasman National Park ကိုသွားမယ်။ Apple Tree Bay မှာ homemade sandwich စားပြီး သဲသောင်ပြင်မှာ အတူတူအိပ်မယ်။ Invercargill မှာ သူ pizza စားတာကို

ကျွန်တော် သူ့ကို သိပ်ပြီး .. သိပ်ပြီး ချစ်တယ်ထင်တယ်။ ကျွန်တော် သူ့ကို ခဏခဏ အိပ်မက်မက်တယ်။ အိပ်မက်ဆိုတာ ဆန္ဒရှိရာ မက်တယ်လို့ ပြောကြတာပဲ၊ ဆန္ဒရှိရင်လည်း ဖြစ်တတ်မြဲဆို့တော့ အိပ်မက်ကို နိမိတ်ကောက်ရင် မှန်တတ်တာပေါ့။ မနေ့ကနဲ့ ဒီနေ့ မတူဘူးလား Gin & Tonic နဲ့ Tiger အရသာမတူဘူးလား မူးကွဲပြီး မမေ့နိုင်တဲ့ အမှတ်တရတွေ ရခဲ့တယ်။ မင်းကို ကိုယ်ချစ်ခဲ့တယ်။

ဘာတွေလုပ်နေတာလဲဆိုတာထက် ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲဆိုတဲ့ မေးခွန်းကိုမေးရတာ ပိုကောင်းမယ်ထင်တယ်။ တစ်မျိုးပြီးတစ်မျိုး မရိုးနိုင်အောင် တစ်နေ့ပြီးတစ်နေ့ ရောက်ရောက်လာတဲ့ personal dramas တွေနဲ့၊ political dramas တွေကြားမှာ ဝင်သက်၊ ထွက်သက်တွေကို အားကြိုးမန်တင်း ရှုသွင်းရင်း အဓိပ္ပါယ်မရှိတော့တဲ့နေ့ရက်တွေကို ကြိုးစားဖြတ်ကျော်နေတယ်။ ဒါတွေဟာ ကိုယ်တစ်ယောက်တည်းပဲ ရင်ဆိုင်ဖြေရှင်းနေရတဲ့ပြသနာတွေလားဆိုတော့လဲ မဟုတ်ပြန်ဘူး။ ကိုယ့်ဘေးက ဘော်ဒါတွေလည်း သောကတွေကိုယ်စီနဲ့

လွမ်း...ရင်ထဲလှိုက်လို့ သိပ်ကိုလွမ်း.. ဆိုတဲ့ သီချင်းစာသားကို အဆိုတော် Jewel နဲ့အတူ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် မတိုင်ပင်ဘဲ လိုက်ဆိုမိတယ်။ ပြီးမှာ တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ပြီး ဟားကြတာ။ ကျွန်တော်ထိုင်နေကျ စမ်းချောင်းက coffee ဆိုင်ကိုလာဖို့ သူ့ကို ဒီနေ့ချိန်းလိုက်တယ်။ အမှတ်တရတွေ့ပေါ့ကွာ၊ အမှတ်တရတွေ့ပေါ့ဆိုတဲ့ စကားလုံးတွေဟာ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ပါးစပ်က မကြာခဏနဲ့ ဆက်တိုက်ဆိုသလို ပြိုင်တူ ထွက်လာတယ်။ သွားတိုက်တံလေး တစ်ချောင်းကနေ သွားကြားထိုးတံလေးကအစ ကျွန်တော်သိမ်းထားတာလို့ သူကဆိုပြန်တယ်။ သူ့ကောင်မလေးနဲ့ ပြတ်သွားပြီး အသည်းကွဲနေတဲ့

အဆင်ပြေလားလို့ လာမေးရင် မပြေဘူးဗျာလို့ ဖြေမိတယ်။ သို့သော်လဲ၊ ဒီရက်ပိုင်း ကိုယ့်ထက် အဆင်မပြေတဲ့ လူတွေကို တွေ့နေ၊ မြင်နေ၊ ကြားနေ ရတော့ အဆင်မပြေဘူးလို့ လွယ်လွယ်ပြောမိတဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုပြန်ရှက်တယ်။ ဘိုင်ပြတ်တယ်ဆိုတာ ခေတ်ဆန်ပြီး ပြောရတာပေါ့ပါးသလောက် လက်တွေ့မှာ နေရခက်တယ်ဆို့တဲ့ စာကြောင်းကို ကျနော် စာအုပ်တစ်အုပ်မှာ ဖတ်ဖူးတယ်။ အခုတော့ the importance of money in our society ကို ကျနော် ကောင်းကောင်းနားလည်နေပြီ။ ကုန်လွန်ခဲ့တဲ့သော နှစ်နှစ်ကျော် ဒီလထဲမှာ ၅၀၀တန် လမ်းသရဲမုန့်ကို ရွှေဘုံသာလမ်းဘေး pavement မှာထိုင်စားပြီး I wondered what mum would say if she saw me like this

စိတ်ကူးချိုချိုမှာ ခင်ဖုန်းသက်ဝေကို ဂလယ်ရီ အလည်လိုက်ဖို့ ဝင်ရှာခဲ့သေးတယ်။ အရောင်းစာရေး ညီမလေးက စကားချိုချိုနဲ့ ပြန်ပြောတယ် ကုန်နေပါတယ်ရှင်တဲ့။ စိတ်ပျက်ပျက်နဲ့ စံရိပ်ငြီမ်မှာ မာလာရှမ်းကော သွားစားကြတော့ မိုက်ကီက မေးတယ် မင့်တီ အဆင်ပြေလားတဲ့။ မိုးထဲ၊ လေထဲ ကားသံ၊ ခိုသံ ကြားမှာ ကျနော် ညည်းတွား နေတာကော ကြားရဲ့လား ခင်ဖုန်သက်ဝေ။ ၃၇လမ်းက အဟောင်းဆိုင်တွေလဲ ရောက်ခဲ့သေးတယ်။ ခင်များကို ကျနော် မတွေ့ဘူးဗျာ။ ကျနော်ကလည်း ကျနော်ပဲ ခင်များ မရှိတော့မှာ ခင်များကို အသည်းအသန် လိုက်ရှာနေမီတယ်။ ဘယ်တော့

သူ့နာမည်က တွတ်ပီတဲ့။ ပိန်ပိန် သေးသေးလေး။ ကျနော် ငယ်ငယ်က အတိုင်းပဲ။ နာမည်အရင်းတော့ မသိတော့ဘူး။ တစ်ခါတော့ ကျနော်ကို ပြောဖူးတယ်။ ဒါပေမဲ့ မေ့သွားပြီ။ ဆိုတော့ သူ့သူငယ်ချင်းတွေ ခေါ်သလို ကျနော်လည်း တွတ်ပီပဲ ခေါ်တော့တယ်။ တွတ်ပီနဲ့ စသိတာ august 2021။ နိုင်ငံရေးအခြေအနေကြောင့် ကျောင်းတွေပိတ်ထားတော့ တွတ်ပီတို့တွေ လမ်းပျော် ဖြစ်နေခဲ့တဲ့ အချိန်တွေပေါ့။ တစ်ရက် ကျနော် ရေဆင်းကူးတော့ သူကို ကမ်းစပ်မှာ ကျနော့် စိတ်အထင် အရှည်သုံးတောင်လောက်ရှိမဲ့ ဖေါ့ပြားနဲ့ တစ်ယောက်ထဲ လိူင်းစီးနေတာတွေ့တယ်။ မိုးတွင်းကလ ဆိုတော့ လိူင်းတွေက ရှယ်ကြီးတာ။