စိတ်ထဲရှိသမျှ

သူ့နာမည်က တွတ်ပီတဲ့။ ပိန်ပိန် သေးသေးလေး။ ကျနော် ငယ်ငယ်က အတိုင်းပဲ။ နာမည်အရင်းတော့ မသိတော့ဘူး။ တစ်ခါတော့ ကျနော်ကို ပြောဖူးတယ်။ ဒါပေမဲ့ မေ့သွားပြီ။ ဆိုတော့ သူ့သူငယ်ချင်းတွေ ခေါ်သလို ကျနော်လည်း တွတ်ပီပဲ ခေါ်တော့တယ်။ တွတ်ပီနဲ့ စသိတာ august 2021။ နိုင်ငံရေးအခြေအနေကြောင့် ကျောင်းတွေပိတ်ထားတော့ တွတ်ပီတို့တွေ လမ်းပျော် ဖြစ်နေခဲ့တဲ့ အချိန်တွေပေါ့။ တစ်ရက် ကျနော် ရေဆင်းကူးတော့ သူကို ကမ်းစပ်မှာ ကျနော့် စိတ်အထင် အရှည်သုံးတောင်လောက်ရှိမဲ့ ဖေါ့ပြားနဲ့ တစ်ယောက်ထဲ လိူင်းစီးနေတာတွေ့တယ်။ မိုးတွင်းကလ ဆိုတော့ လိူင်းတွေက ရှယ်ကြီးတာ။

This dates back to san chaung days of 2021, between late March and early April. Not long after we got defeated and lost our ground on kyun taw road, we moved to establish our new base in the lower part of san chaung. We stationed and made theyat taw st as our meet-up point to carry out daily activities. On one specific day, lily and I took on a scout role on za lun st. This turned out to be the day, we met and befriended our two sisters, Ma Cho & Ma Yu, as we would later address them.  Following the successful event, we got invited to lunch at

A one-side story is never considered complete because there will be a few missing pages – Jonathan. At the end of the day, as we fell into separate beds, exhausted, I came to the realisation that we agreed on nothing and made no compromises, if only for or if there were.  I returned to MRA. Not alone, but with Ester. I am always a little scared when I finally visit a place I’ve always wanted to see. I can’t help but think the place will never be as good as my anticipation of it. But MRA is an exception; this town never disappoints me, regardless of the times I’ve visited. It’s now early March, but we still feel the

ပြီးခဲ့သည့် ရက်သတ္တပတ်အနည်းငယ်က Rosanna Ley ရဲ့ (Return to Mandalay) မန္တလေးသို့ အပြန်ဆိုတဲ့ စာအုပ်ကို သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် recommend ပေးမူကြောင့်ဖတ်နေခဲ့တယ်။ တိုက်ဆိုင်စွာပဲ လီလီက ကျနော်တို့ မန္တလေးကို မမျှော်လင့်ပဲ ခရီးထွက်ခဲ့တာကို အမှတ်တရရှိနေကြောင်း messenger မှာ စာပို့ထားတယ်။ အတိတ်မှာမနေနဲ့ ပစ္စုပ္ပန်မှာနေလို့ ပညာရှိတွေက ဆုံးမကြတယ်။ ဒါပေမယ့် ပစ္စုပ္ပန်ဟာ စိတ်ညစ်စရာတွေများပြီ၊ လှမ်းမျှော်တိုင်း မောရသည့် အနာဂတ်တွေရှိနေတဲ့ ကျနော် အတွက် ပျော်ရွင်စရာ အမှတ်တရတွေပေါများတဲ့ အတိတ်သည် မကြာခဏ ဆိုသလို ပြန်လည်သွားလာနေချင်တဲ့

မင်းရဲ့ဘေးမှာထိုင်ပြီး တောင်တန်းဒေသ အကြောင်းတွေ ပြေပြချင်သေးတယ်။ I wish to tell you more about mountains areas sitting right beside you. This reminds me of the day Lilly and I set off, set off to the unbeknown area. The journey, we took together, led us away from the busy city life and toward the green paddy fields and hills of the countryside. See, it’s wrong what people say about the past and how one can bury it. As I’ve learnt it now, one just can’t bury the past because it claws it’s way

We named him စောချက်ဘူး because he could cook and flirt at the same time. စော was an honorific. We met in Sat Puu Taung village, our first stopover. We made our acquaintance to dine together that night under an open sky beneath the twinkling stars, but our break-the-ice session was cut short due to the unexpected rain pouring down in the late evening of early May. Eventually, we got to know each other. Saw Chat Buu was pretty resourceful. He became our cook and carpenter, someone we could count on for anything. He was

Wistful longing for လင်မျှော်ကုန်း။  Hence U Aung named it လေမျှော်ကုန်း။ But we voted against it and called လင်မျှော်ကုန်း instead.  It’s a hill slope, cultivation of အမိုး where she plants the corn and other only-god-knows vegetables that are scattered across the hill.  A long dead tree trunk lays in the middle of it and serves as an extended bench for a desolated soul to contemplate the meaning of life by looking at the chain of rolling hills in the distance.  The place offers us different sceneries throughout the day too.  In the morning, it gives us a breathtaking misty view, offering the mood of quietness

The truth is we are not alone in this long winding revolutionary journey, and we never were from the beginning. There may be a time when we can’t support each other physically, in the worst cases financially, however, have no doubts that we keep each other in our thoughts and prayers and are always with each other in spirit.  Allow me to quote the line the lady used in her collections of essays: letters from Burma:

It was one of those lazy summer days in late May. Shali and I happened to visit a bookstore in Junction Square mall with zero intention of going there in the first place.  We were perhaps doing it out of boredom and despair following the unfortunate disappearance of our friend.  I was lazily browsing some books, I don’t recall now, but she was frantically looking for something else.   When I got bored browsing the books, I told her that it was time we left the place, and as we were about to, she quickly disappeared

အဲ့ဒီနေ့က မိုးရွာတယ်။  အမတို့ အိမ်က မိုးယိုတော့ ကျနော်တို့ အားလုံး မိုက်ကီတို့ အိမ်ကိုသွားကြတယ်။ ကျနော်က လေးလေး နဲ့ မိုက်ကီတို့နှစ်ယောက်ကြားမှာဝင်အိပ်ဖြစ်တယ်။ မိုက်ကီနဲ့ သီချင်း တွေ၊ games တွေ၊ anime movies တွေ အကြောင်းပြောကြတယ်။ Love, Death & Robots - season 1 က သူအကြိုက်ဆုံ episode: The witness ကိုအတူတူပြန်ကြည့်ကြတယ်။ မိုက်ကီ ကမေးတယ် ရန်ကုန်ကို သတိရလားတဲ့